Fresh - Diep Van Binnen En
DIEP VAN BINNEN. Diep heel diep van. Of het nu spontaan komt of het komt door een inwijding het zit diep van binnen en vanuit dat stukje mag je het altijd laten. Provided to YouTube by Expoza Music Diep van binnen blij Marcel en Lydia Zimmer Vier nu feest ℗ Highway. Diep van binnen wachten woorden op zinnen. Als ik mij dan bezin en aan die woorden begin, dan zit er altijd wat zinnigs in. Peter van den Heuvel Het ritme waarin dit.
Het pijnlichaam is dat wat het ego voed, pijnen die ontstaan door onbegrip of door derde ga je op zeker moment isoleren en dat gebeurd dus bij vele mensen. Ook pijnen van een ziekte kunnen zo iemand in een isolement gaan plaatsen. Maar dat heeft dan nog niets of weining met het pijnlichaam te maken. Kijk welke pijnen het ook zijn en je kan ze delen ga je merken dat het gewoon een opluchting kan zijn. Want op dat moment ga je erover praten met mensen die niet oordelen nog veroordelen maar je laten zijn wie je bent.
Zo ben je ook eerlijk naar jezelf toe als je pijn hebt, en voed je niet je ego met te zeggen nee ik ben goed, en hou je de pijn niet vast nog in je pijnlichaam. Je merkt twee verschillen van pijn. Gewone pijn en het pijnlichaam gevoed door het ego.
Het is geschreven zoals mensen het voelen, en door dat zet je ze het aan denken. Nu je schrijft gewoon iets mooi. Wat mooi omschreven Bruno over het pijnlichaam, vind het fijn dat het goed omschreven wordt. Inderdaad komen pijnen vanuit je geestelijke negatieve gemoedstoestanden Dat vormt een pijnlichaam alleen al op zich, omdat het gevoed wordt door ego. Velen staan niet stil bij al het negatieve dat ze eigenlijk niet zien als negatief maar nadien het wel gaan voelen als negatief.
Pfff wat een zin. Door te vertrouwen kan je gewoon delen, en door te delen kan je veel van je innerlijke laten verdwijnen zodat je weet dat je gewoon eerlijk kan zijn.
Ik ren maar voor mijn gevoel kom ik niet vooruit. Er komt geen einde aan. Hijgend laat ik me verder naar beneden vallen. Bang om achterom te kijken. Ik word ingehaald!
Wolven in de nacht. De kille stenen muren voelen nat en koud aan. Wat als ik val?! Wat als ik moet opgeven?
De trap slingert verder naar beneden het donkere gat in. Wanneer houdt hij op? Mijn gedachten gaan sneller dan mijn ademhaling. Ik houd het niet lang meer vol! Gedachten steken in mijn hoofd, pijnscheuten door heel mijn lijf. Met vallen en opstaan kom ik steeds verder. Het gaat niet snel meer.
Waarom lijd ik zoveel? Waarom moet ik zo hard vechten?! Het wordt me zo moeilijk gemaakt. Eenzaam strompel ik verder en verder naar beneden. Het kan toch niet ver meer zijn? Verlangen naar het einde.
Het einde waarnaar ik al zolang smacht. Het gaat niet meer.
Ik ben uitgeblust. Ik leg me erbij neer. Ik voel niets meer.
Ik laat het los. Verdooft van angst en pijn lost alles op in het donker. Wat is er gebeurd?
Diep Van Chung Tu Don
Voorzichtig probeer ik mijn ogen te openen. Het licht doet pijn. Mijn zicht is wazig. Toch kan ik een gestalte onderscheiden. Heeft ze de weg gevonden?
Ik voel haar aanwezigheid. Zij moet het zijn! Ik geloof het nog niet.
Diep Van Binnen
Is ze het echt? Zouden onze wegen zich hier eindelijk samenvoegen? Ik durf niet goed te kijken. Bang om weer teleurgesteld te worden en weer die pijn te ervaren. Bang om erachter te komen dat zij het toch niet is. Toch kan ik het niet laten om te kijken.
Wat als ze wel is gekomen? Mag ik hopen? Mag ik die verwachting weer hebben?
Ik begin langzaam aan het licht te wennen. Ze lijkt er wel op!
Wat als ze het echt is? Is het dan eindelijk tijd? Ze komt dichterbij. Steeds dichterbij tot ze vlak bij mijn gezicht is. Ze kijkt me diep in mijn ogen en fluistert “ik ben er”.